Aktualności
Rok 1942 był dla Poety nie tylko czasem pracy twórczej. 1 grudnia 1941 r., podczas konspiracyjnego odczytu z logiki, Baczyński poznał dziewiętnastoletnią maturzystkę- Barbarę Drapczyńską, drobną szatynkę o oryginalej urodzie i lekko skośnych oczach.
„Znalazłem dziewczynę życia” – oświadczył Krzysztof matce po powrocie do domu. Tej samej nocy napisał dla niej pierwszy wiersz, który zadedykował: „Dziwnej Barbarze dziwny wiersz dziwny Krzysztof”. W imieniny Barbary, 4 grudnia, czwartego dnia znajomości, oświadczył się i został przyjęty.
Ślub odbył się 3 czerwca 1942 roku w kościele Świętej Trójcy na Solcu, na Powiślu. Ich miłość znalazła odzwierciedlenie w pisanych przez Baczyńskiego erotykach, często nieskażonych okupacyjną rzeczywistością. Studiowali wspólnie polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Barbara pozostawała w ciągłym konflikcie z nadopiekuńczą matką Poety, efektem czego były częste kłótnie i ucieczki Basi do rodziców. W końcu jednak teściowa wyprowadziła się, a młodzi cieszyli się sobą.
Nie trwało to jednak długo...